تو که اخمت بهم می‌ریزد از هر گوشه لشکر را           کفایت می‌کند لبخندت از هر غم پیمبر را

بزرگ بت‌پرستان آبرو بر خاک می‌ریزد           هـمین‌که از لبـانت بـشـنـود الله اکـبر را

اُحد بود و علی بود و علی بود و اُحد یعنی           تو بودی آنکه تا آخر نگه می‌داشت سنگر را

علم در دست‌های توست تا دنیا بفهمد که           تو هستی فوق ایدیهم که از جا کنده خیبر را

تو روحِ هل‌اتی و مؤمنون و قدر و یاسینی           سپرده دست تو پروردگارت روح ِکوثر را

علی بدر شب بدر و علی سقای پیغمبر           ابوفاضل چه زیبا ارث برد اوصاف حیدر را